jueves, 4 de febrero de 2010

castillos en las nubes

En bastantes ocasiones mi carrera me gusta, me entusiasta, me apasiona...pero otras veces la odio y la detesto tanto, porque provoca que todo se venga abajo como un sencillo castillo de naipes; que por muy sencillo que pueda parecer lleva su tiempo construirlo. Y el problema no es que caigan, sino lo que se llevan por el camino. En resumen, Caridad me ha demostrado que existe otra construcción diferente, más allá de los chistes malos de Martin; pero maldigo a Crespo por ser como es, indefinible. Lo peor es que de un estado a otro, el tiempo, al igual que la deformación, también se mide en micras. Lo que provoca que me re-plantee muchas cosas, y no sólo en el campo de la carrera. Fucking shit.

1 comentario:

  1. Indefinible? Espera que vou intentalo:
    É un puto inutil de merda que está como un cencerro que ademáis mostra unha grave alteración emocional que o leva a ser unha persona altamente inestable canto menos detestable que no referente á docencia é a persona máis antidocente que pode existir (superando con creces a Dolores e a Cruz) sobre a faz da terra!

    (Que agusto me quedei...)

    Paso de dicir quen son...

    PD: Non puxen comas porque saíu todo de carrerilla e nin me molestei en coller aire para soltalo.
    PD2: Parabéns por ese 4,7

    ResponderEliminar